Paula’s blog
Hier deel ik gedachten en ervaringen. Je bent van harte welkom mee te lezen.
Participatie op pantykousen
Netwerken op zijn Zweeds, mét dresscode. “Trek je mooiste sokken aan en laat je stijl zien!”, stond in de uitnodiging van het Participatiecafé. Hmm, zo spannend is het niet in mijn sokkenmand. Zwart, wel in allerlei soorten, en misschien drie witte paren. En wat zegt dat dan over mijn...
Loslaten
Ik moet iets loslaten wat ik fijn vind. Nee, niet het loslaten vind ik fijn, maar wát ik los moet laten is iets wat ik fijn vind. En ja, moet. Mijn lichaam protesteert al jaren bij mijn sportactiviteiten. Het protest wordt door rust, massages, therapieën en oefeningen weer weggewerkt, en dan ga ik...
Rouw in augustus
Een zondagmiddag zonder plannen. Ineens bedenk ik mij dat ik de lp’s en cd’s van mijn ouders uit ga zoeken. Mijn vader overleed in 2008 en mijn moeder twee jaar geleden. Mijn ouderlijk huis is inmiddels mijn ouderlijk huis niet meer. Na het overlijden van mijn moeder is er opgeruimd, uitgezocht,...
Wat voedt mij?
Natuurlijk, eten. Dat is het meest logische antwoord. Zeker als ik net lekker gegeten heb. Eten is brandstof, geeft energie. Als ik na mijn lunch in de rust van mijn tuin zit te schrijven, met de heerlijke warmte van de zon op mijn armen, het gefluit van vogels in mijn oren en de blauwe lucht...
Ode aan het leven
En dan lig ik te huilen in bed. Bijna jarig en verdrietig. Op 5 maart 1994 werd ik ziek. Net terug met alle boodschappen voor mijn verjaardag de volgende dag. De taart ging bij een vriendin de vriezer in en ik in bed. Verdacht van een blindedarmontsteking werd dat een paar dagen later verruild...
Het muisje in mij
Een van mijn kinderen heeft jaren geleden met een vriendje een babymuisje op straat gevonden. Na een tijd stil gekeken te hebben of een moedermuis zich om het beestje bekommerde, hebben ze het zorgzaam in een doekje mee naar huis genomen en in een kooitje gelegd. Met de nodige zorg, pipetjes...
Muren
Zelfs een open boek heeft een kaft. Bescherming voor de kwetsbare geschreven tekst. Zo open als wij denken te zijn hebben wij ook allemaal kaften of nog sterker, muren om ons heen. Om ons leven, om ons hart, om onszelf... Bescherming voor de kwetsbare tekst van ons levensverhaal. We zoeken...
Onmogelijke liefde?
Laatst heb ik een prachtig boek gekregen, Onmogelijke Liefdes van Jennifer S. Holland. Bijzondere verhalen over opmerkelijke, onvoorstelbare vriendschappen tussen dieren, soms zelfs tussen roofdieren en hun prooi. Met geweldige foto's waar je naar blijft kijken. Het deed me denken aan een ander...
Het leven roept
Muziek lijkt soms alleen te gaan om de muziek. Hoe vaak horen we de tekst van een lied niet of zingen we iets mee dat ongeveer klinkt als ...? Pas hoorde ik het voor mij onbekende Life Is Calling van Beth Hart. Mooie stem, mooie muziek. Pas later kwam ik erachter wat een prachtige doorleefde tekst...
De kracht van tranen
Het blijft natuurlijk altijd persoonlijk waar een beeld je in raakt. De tv-commercial van het Wereld Natuur Fonds, Geef met Doutzen de aarde door, riep bij mij veel op. De kracht van tranen, die water zijn voor nieuw leven. Wat een hekel hebben we vaak aan huilen. We willen vrolijk zijn, genieten....
Leven is de moeite waard
Het borrelt al lang eens te schrijven over de waarde van het leven. In de palliatieve zorg en in discussies over euthanasie en hulp bij zelfdoding, is 'waardigheid van sterven' een benoemd belang. Maar wat is de inhoud van waardigheid? En ligt mijn waardigheid volledig in mijn eigen hand of krijgt...
Aan de uiteinden van ons leven
Wat er aan de uiteinden van ons leven zit weten we niet. We weten niet of we al iets waren voor we geboren werden, en we weten ook niet of we nog iets zullen zijn na onze dood. Weinig mensen maken zich zorgen over wie of wat ze waren voor hun geboorte. Dat onbekende 'niets' baart ons blijkbaar...